|
Kimono wkłada się w następującej kolejności:
TABI (skarpetki z jednym palcem),
bielizna HADA-JUBAN (z jednej lub dwóch części),
NAGA-JUBAN (spodnie kimono), które związuje się mocno szerokim paskiem (datemaki). Nagajuban ma biały kołnierz (han-eri), który wystaje spod wierzchniego kimona. Kimono jest dopasowane do rozmiaru właściciela szwami bocznymi. Nadmiar długości materiału zakłada się w fałd a całość jest podtrzymywana pod obi kilkoma taśmami. Lewa strona założona jest na prawo; odwrotnie zakłada się tylko kimono umarłym.
Typowy zestaw dla kobiet składa się z więcej niż 10 oddzielnych elementów, w tym z 3-4 taśm. Męskie kimona są łatwiejsze do zakładania, ale kompletny ubiór wymaga również żakietu HATORI i spodni HAKAMA.
Jedwabnego kimona nie pierze się w całości, tylko rozpruwa i pierze poszczególne jego części. Po praniu rozkłada się je na cienkich prętach bambusowych (shinshi bari) lub rozciąga na deskach do wysuszenia (araibari).
Ponieważ jedwabne kimono nie może być prane często, istotne jest jego odpowiednie przechowywanie. Po zdjęciu należy kimono powiesić na prostym wieszaku (iko albo emonkake) i przewietrzyć. Kołnierz, brzegi rękawów oraz obrzeże muszą być często czyszczone ręcznie.
Kimono przechowuje się złożone wzdłuż szwów, zawinięte w specjalny papier (tatoshi)
tekst: Małgorzata Dutka
|